In de weekenddienst op een zondag zagen wij Bo-Dy voor het eerst. De eigenaar meldde dat Bo-Dy, een 3- jarig Boomerteefje die zij sinds kort van een andere eigenaar had overgenomen, sinds een dag niet lekker was.
Bo-Dy was de dag ervoor gaan braken. Toen het braken niet stopte met vasten, ze er ook diarree bij kreeg en sloom werd begon de eigenaar zich zorgen te maken. Wat plotseling zeer alarmerend was, dat Bo-Dy allemaal rode plekken op de huid kreeg en dat de slijmvliezen in de bek en bij de ogen extreem rood van kleur werden!
In eerste instantie stonden wij voor een raadsel. De verschijnselen zagen er erg alarmerend uit, en bovendien maakte Bo-Dy een erg zieke en trieste indruk. Ze had geen koorts en dus hebben we besloten haar in eerste instantie te behandelen voor een allergische reactie en haar de volgende dag terug laten komen voor controle.
De volgende dag was Bo-Dy niet beter, maar eerder nog zieker. Ze had nu wel koorts en een klein beetje stinkende pussige uitvloeiing uit de vulva. Bo-Dy was kort tevoren loops geweest en dan bestaat er altijd een risico van een baarmoederontsteking. Baarmoederontsteking komt vooral voor bij oudere honden, meestal een paar weken na de loopsheid. Vaak zijn er in de voorafgaande loopsheden al veranderingen te zien: zoals onregelmatig loops, extra veel vloeien of te lang loops.
Bij Bo-Dy wisten we niets over de voorgeschiedenis omdat zij bij een andere eigenaar vandaan kwam, maar gezien de leeftijd van de hond, de klachten van braken en de vreemde rode plekken op de huid dachten we niet direkt aan een baarmoederontsteking als oorzaak van de problemen.
Eerst maar wat bloed afnemen dus om te kijken wat er precies aan de hand was met Bo-Dy. Hieruit bleek dat Bo-Dy behoorlijk uitgedroogd was en dat er aanwijzingen waren voor een bloedvergiftiging. Dit zou toch, hoe onwaarschijnlijk ook bij een hond van 3 jaar, van een baarmoederontsteking af kunnen komen. Vanwege de pussige uitvloeiing hebben we besloten een echo te maken van de buik, dit is namelijk de snelste manier om de diagnose van een baarmoederontsteking te bevestigen of uit te sluiten.
Tot onze verbazing bleek er een duidelijke baarmoederontsteking aanwezig!! Op de echo was namelijk te zien dat de baarmoeder in plaats van 3-4 mm dikte opgezwollen was tot 2 cm dikte.
Omdat de toestand van Bo-Dy erg snel verslechterde, hebben we besloten direkt te opereren. Na het aanleggen van een infuus om de uitdroging te bestrijden hebben we de ontstoken baarmoeder verwijderd. Normaal is een baarmoeder bij de hond zo dik als een potlood, bij Bo-Dy was de baarmoeder opgezwollen tot het formaat van een flinke rookworst.
Verder bleek dat er ontstekingsmateriaal vanuit de baarmoeder naar de buik was gelekt en dit had een buikvliesontsteking veroorzaakt.
Een buikvliesontsteking bij een hond is een zeer ernstige complicatie die niet zelden dodelijk verloopt. De baarmoeder en buikvliesontsteking hadden bij Bo-Dy als extra klap op de vuurpijl ook nog een bloedvergiftiging tot gevolg gehad. Al met al was Bo-Dy bijna meer dood dan levend.
Na de operatie is Bo-Dy bij ons opgenomen. In eerste instantie in de couveuse. Zodra het wat beter ging hebben we haar in een gewoon opnamehok gelegd, maar nog wel aan het infuus om de gifstoffen van de bloedvergiftiging zo snel mogelijk uit haar bloed te kunnen spoelen.
Als honden erg ziek zijn accepteren ze een infuus meestal goed, maar zodra ze zich beter voelen vinden ze het vaak een stuk minder prettig. Bij Bo-Dy was het ook het geval. Na een dag opname was de toestand van Bo-Dy al een stuk verbeterd. De nabehandeling met antibiotica kon de eigenaar ook thuis geven en daarom is haar verpleging verder bij de eigenaar thuis voortgezet.
Na nog een paar dagen ziek te zijn geweest is Bo-Dy snel opgeknapt en na ruim een week was zij alweer volledig de oude! Zo blijkt maar weer: honden lezen niet altijd de medische handboeken over hoe ze zich moeten gedragen in geval van bepaalde ziekten en ze stellen ons dan ook nog regelmatig voor raadselen. Gelukkig konden we bij Bo-Dy ondanks de vreemde symptomen toch nog redelijk snel vinden wat er aan de hand was, want gezien de ernst van de verschijnselen (met name de buikvliesontsteking met bloedvergiftiging) was Bo-Dy waarschijnlijk binnen een dag overleden als we niet geopereerd hadden.
Maar gelukkig: Bo-Dy is nu weer net zo vrolijk als voordat zij ziek werd. Op de foto heeft zij nog wel een kale buik van de operatie, maar over een paar weken zie je daar ook niets meer van!!
